Vintage zamanlarda modern adımlar atmak zordur. Yorar insanı. Yapılanı tekrar ederek geçen ömür boş mudur?.. Her sonbaharda serçeleri pencere önünde karşılamak, yağmura sokakta yakalanmak. Kuru dalların arasında oturup sonbahar hüznünü yüzlerimize yansıtıp tazelenmek bir nevi. Dingin anların en gürültülü havzalarında beynimizde dağa tırmanmak uyar mı yaşam sevdamıza?.....